Esperanto

Esperanto (pierwotnie: Lingvo Internacia) jest najbardziej rozpowszechnionym międzynarodowym językiem sztucznym. Nazwa języka pochodzi od pseudonimu „Doktoro Esperanto”, pod którym w 1887 r. żydowski lekarz Ludwik Łazarz Zamenhof opublikował broszurę z podstawami tego języka. Rosyjskojęzyczna wersja tej broszury uzyskała pozwolenie cenzury na publikację 26 lipca i ta data jest uważana za datę urodzin esperanto. Zamenhofowi udało się stworzyć łatwy do nauczenia język neutralny, nadający się do użytku w komunikacji międzynarodowej. Celem tego języka nie jest jednak zastąpienie innych języków narodowych, ale funkcjonowanie obok nich jako prosty, łatwy do nauczenia, neutralny, a zarazem sprawiedliwy język dla komunikacji ponad narodami.

Chociaż żadne państwo nie zaakceptowało esperanto jako języka urzędowego, esperanto weszło do oficjalnej edukacji w kilku krajach, takich jak Węgry i Chiny. Język jest używany przez społeczność międzynarodową, liczącą szacunkowo od stu tysięcy do dwóch milionów użytkowników (w zależności od poziomu językowego); według różnych szacunków jest od jednego do kilku tysięcy native speakerów.

Esperanto kilkukrotnie zostało uznane na arenie międzynarodowej, choćby poprzez dwie rezolucje UNESCO czy wsparcie znanych osób w życiu publicznym. Obecnie znajduje zastosowanie w podróżach, korespondencji, wzajemnym zrozumieniu podczas międzynarodowych spotkań i wymian kulturowych, na kongresach i dyskusjach naukowych, w literaturze oryginalnej i tłumaczonej, muzyce, teatrze, kinie, reportażach drukowanych i internetowych oraz audycjach radiowych i telewizyjnych.

Słownictwo języka esperanto pochodzi głównie z języków zachodnioeuropejskich, a jego składnia i morfologia wykazują również wpływy słowiańskie. Morfemy nie zmieniają się i można je łączyć niemal w nieskończoność, tworząc słowa o różnych znaczeniach, więc esperanto ma wiele wspólnego z językami analitycznymi, do których należy na przykład chiński; przeciwnie, wewnętrzna struktura esperanto w pewnym stopniu odzwierciedla zaś języki aglutynacyjne, takie jak japoński, suahili czy turecki.

W porównaniu z językami narodowymi esperanto jest dużo łatwiejsze i szybsze do nauki, co daje mu ogromną przewagę. Różne badania wykazały, że język ten jest 5 do 10 razy łatwiejszy do nauki niż języków narodowych. Na dobrym poziomie komunikacji można się tego nauczyć w ciągu 3-6 miesięcy. Łatwo go uzyskać nawet poprzez samodzielną naukę (co zwykle jest niezwykle trudne lub nawet niemożliwe dla większości języków). Ludzie uczą się tego języka w różnych krajach, w ponad 120 krajach istnieją kluby, grupy i stowarzyszenia esperantystów.

Linki do zapoznania się z językiem

• Ogólne informacje o esperanto na Wikipedii (możliwe jest ustawienie swojego języka za pomocą menu po lewej stronie)
• O historii esperanto
• O ruchu esperanckim
• O gramatyce esperanto
• O literaturze esperanckiej
• Wideo Esperanto jest…
• Esperanto – Building a Language Bridge (Esperanto: budowanie mostu językowego)

Linki do nauki esperanto

• lernu!, najpopularniejsza strona do nauki esperanto
• Duolingo, najpopularniejszy darmowy serwis do nauki wielu języków, w tym esperanto (kurs dostępny w języku angielskim, francuskim, hiszpańskim i portugalskim; w przygotowaniu kurs w języku chińskim)
• Darmowy program do nauki esperanto
• Naucz się esperanto w oparciu o skuteczną i popularną metodę zagrzebską